Inpakken

We zijn druk met inpakken en afscheid nemen. Er zijn al wel wat traantjes aan te pas gekomen. Simon en zijn vriend hier hadden het erg moeilijk gisteren op school. Woensdag gaan ze nog ff samen spelen.

Het is natuurlijk ook een dubbel gevoel aan de ene kant is het heerlijk om weer naar Nederland te gaan, maar aan de andere kant heb je hier nu ook vrienden en moet je daar weer afscheid van nemen.

Het meeste inpakken is gebeurd. Alhoewel als ik rondkijk dan kan ik zo af en toe de kriebels krijgen van alhet losse spul dat her en der nog ligt. Vandaag hebben een grote doos met DHL naar Nederland gestuurd. Nu wordt het passen en meten of de restt in onze koffers past. Zo niet dan sturen we nog eeen extra doos op.

Morgen gaan we nog voor 3 dagen naar de oostkust, als afsluiting van onze tijd hier. De kinderen hebben er 11 weken school op zitten, dus voor hen is dat ook wel ff lekker.

Dinsdag wordt dan weer een drukke dag. Half negen moet ik met Eva bij de tandarts zijn. Haar blokjesbeugel gaat er dan uit. Dezelfde dag wordt er dan nog een uitneembare beugel gemaakt, die we dan 's middags weer op kunnen halen.
Aan het einde van de ochtend gaat de auto naar de garage. Tussen drie en vier uur is dan de overdracht van ons appartement.

De laatste nacht slapen we dan in het Renaisance Hotel, vlakbij KLCC.

Nog 1 week te gaan

Het is nu midden in de nacht en ik kan niet slapen. Timo vertrekt nu zo ongeveer naar KL. Ja, wie weet slaap ik daarom wel niet, te blij om hem morgen weer te zien. Volgende week om deze tijd hebben we de eerste paar uur vliegen er al weer opzitten en dat is een raar idee.

We hebben een heerlijke tijd gehad hier in KL. Nu nog inpakken en her en der afscheid nemen. We hebben er allemaal weer zin in om terug te gaan naar Nederland. De kinderen vinden het ook wel weer spannend en af en toe ook best jammer (vooral dat ze kanp hier moeten missen).

Iedereen in ieder geval reuze bedankt voor alle steun en interesse in onze avonturen. Ik weet niet of ik de tijd en zin heb om nog wat te schrijven op dit blog. Ik zal proberen om tot aan onze thuiskomst af en toe iets te schrijven op dit blog. Daarna komt er waarschijnlijk een nieuw blog in het Engels voor onze nieuwe vrienden hier in KL.

Borneo,Sarawak, Kuching

De afgelopen week zijn we met opa en oma een week naar Kuching geweest.

Zaterdag
's Morgens werden we door een taxi naar de luchthaven gebracht. We hadden thuis al ingecheckt dus dat was mooi. Na 1 uur en 3 kwartier vliegen kwamen we aan in Kuching. Hier stond (onverwacht) een taxi op ons te wachten en na 20 minuten aren we in het hotel "Riverside Majestic". We hadden geboekt voor 2 kamers met tussendeur en die waren in eerste instantie niet beschikbaar. Gelukkig kwam het uiteindelijk goed en kregen we twee mooie kamers, vooral de hoekkamer van mij en de kids had een geweldig uitzicht. 's Avonds hebben we heerlijk genoten van een Japans buffet in het hotel.

Zondag
Deze ochtend hebben we een taxi genomen naar de zondagsmarkt. Wat een bedrijvigheid en wat een geuren en kleuren. Opa raakte maar niet uitgekeken, de kinderen hadden het op een gegeven oment wel gezien. 's Middags heb ik met opa en de kinderen nog een rondvaart gemaakt met een taxiboot die normaal dus ritjes doet van een paar minuutjes tussen de verschillende steigers in de stad. Deze "taxi" kan je ook huren voor een uur, dus dat hebben wij gedaan. Wel lawaaierig, maar wel leuk.





Maandag
Deze dag zijn we naar het cultural Village geweest. Dit is een openlucht museum, waar je de verschillende woningen kan zien die er op Sarawak zijn. Ook zijn er verschillende mensen bezig met "handen"arbeid zoals knopen, koken, tollen, etc.



's Middag hebben we nog even gezwommen en zijn we nog even langs het VVV gegaan.

Dinsdag
Deze dag wilden we met een busje van het VVV naar de orang oetangs. We raakte aan de klets met de taxichauffeur die ons naar het VVV zou brengen en toen besloten we om maar met hem op stap te gaan. Dit bleek een geweldige beslissing te zijn. Het was een vriendelijke man, die zijn uiterste best deed het ons naar de zin te maken. Het opvangcentrum voor Orang Oetangs was erg leuk. Spannend om in de bomen te turen of ze inderdaad naar beneden kwamen. Deze oerang oetangs leven vrij in een groot stuk oerwoud. Ze worden wel iedere dag gevoerd en hier komen de toeristen op af.



Na de orang oetangs nam "onze" chauffeur ons nog mee naar een krokodillenfarm. Leuk om gezien te hebben.



Hierna werden we naar een Chinees restaurantje gebracht, waar onze smaakpapillen aardig werden getest. We kregen ook een soort stoofpot, wat ons sterk aan een bepaalde (pens) maaltijd in Hongarije deed denken. Sorry maar dat maaltje heb ik voorbij laten gaan. Gelukkig is opa een eetheld, hij probeert alles :)
De chauffeur bracht wat bakjes eten naar huis en nodigde ons uit om nog even wat te drinken. We kregen nog wat fruit van eigen kweek mee. Erg leuk om mee te maken. Vervolgens zijn we nog naar een uitkijktoren geweest en naar het Sarawak Museum.

Woensdag
Deze ochtend zijn we de hooglanden van Sarawak ingegaan om de longhouses te bezoeken. Een geweldig mooie rit en erg leuk om rond te lopen.




Op de terugweg nog langs een pottebakkerij gegaan. Niet echt veel soeps, maar goed toch weer gezien. We hadden de chauffeur de dag ervoor gevraagd of hij ook iets wist van vuurvliegjes, want ik had gelezen dat je die ook in Sarawak kon zien. Ja dat wist hij en hij zou het regelen. Bij navraag deze dag zei hij ja hij had een tafeltje gereserveerd....wij hadden het gevoeler klopt iets niet en uiteindelijk kwamen we erachter dat hij dacht dat we een stoomboot (eten stomen) diner wilden. Hij bellen naar vrienden en familie of zij wisten waar en hoe,maar het scheen niet het seizoen te zijn. Jammer maar helaas, het stoomboot diner hebben we niet gedaan, want daar zijn we allemaal geen liefhebbers van.

's Middags ben ik met oma naar de boulevard geweest om wat te shoppen. Toen we terugkwamen bleek dat de chauffeur gebeld had, dat hij wist waar vuurvliegjes waren en dat hij ons om half acht op kwam halen. In de auto vertelde hij ons dat het niet echt het seizoen was, maar dat hij hoopte dat we er wat zouden zien. Tijdens zijn rit kreeg hij telefoon van zijn vriend, die verder in de rimboe woonde en die had er 3 voor ons gevangeen voor het geval we er geen zouden zien. Lachen.... wat een geweldig aardige man, onze chauffeur. Bij een watertje met bomen aangekomen....ja hoor we zagen wat vuurvliegjes....leuk hoor, ik had ze nog nooit gezien.

Donderdag
Deze dag zijn we naar het Bako National Park geweest. Eerst een uurtje met de taxi, daarna met een bootje naar het Park. Jeetje wat kon dat bootje scheuren zeg. Toen de schipper opa hoorde over krokodillen, zei hij wil je een krokodil zien...daar ligt er1. De kinderen schrikken, ja er lag echt een krokodil.
Omdat het laag water was werden we op een strand afgezet en moesten we een stukkie lopen naar het "hoofd"kwartier. Hier hebebnwe ons aangemeld en hebben we 2 jungle trails uitgezocht. Wat een schitterend mooi was het daar, wel flink zweten, maar gelukkig ben je niet de enige.Je kan daar ook overnachten, achteraf gezien adden we dat wel willen doen, maar ja....je kan niet alles hebben/doen. We hebben makaken (apen) in het wild gezien en drie slangen, veel muggen en andere insecten en heel veel schitterende natuur.




Eva, opa en ik hebben ook nog de neusapen gezien. In 1 woord geweldig.



Tijdens de terugvaart hebben we dankzij onze vriendelijke schipper ook nog dolfijnen zien zwemmen.




Terug bij het beginpunt, moesten we even wachten op onze taxi. Een vriendelijke man zei ik laat de kinderen onze twee Cobra's wel even zien.....brrrr gevangen in een woonhuis, je moet er toch niet aan denken.

Vrijdag
Deze dag hebben we geluierd. Gewoon op de kamer gehangen en een beetje geshopt.

Zaterdag
Al weer de laatste dag. Lekker uitgeslapen, nog even een kort uitstapje naar Ford Margarita aan de overkant gemaakt (moest ik natuurlijk heen) en de koffers gepakt. Onze vakantie in Kuching afgesloten met een High tea buffet in het hotel. Vervolgens met een taxi naar de luchthaven en met Air Asia weer naar Kuala Lumpur.

We leven nog...

Ja, we leven nog.

Zoals de meeste van jullie nu wel weten, heb ik gewoon geen zin meerr in het blog. Het zijn rare weken en ik ben al druk genoeg met alle "normale" mail- en msn-contacten, maar aangezien er schijnbaar toch een heleboel lezers waren, toch maar ff een update.

Alles gaat hier goed. De kinderen hebben het reuze naar hun zin. De weken vliegen voorbij. We hebben net 2 weken (oom) Henk en (tante) Dineke op bezoek gehad. Het was erg gezellig en we kwamen eigenlijk dagen tekort.

Simon is inmiddels 10 jaar. Hij was op een woensdag jarig en die avond hebben we gezellig gegeten met Amphie en Hana en hun kids bij ons zwemmbad. Zaterdags hebben we ons "traditionele" ontbijt op bed met kadootjes gedaan.

Aankomende donderdag komen opa en oma Loo voor 3 weken. We gaan dan gezellig een weekje op vakantie Naar Kuching (oost Maleisië).

De afscheidsfeestjes/koffie/lunches beginnen ook te komen. Aankomende donderdag begint het met een lunch. Ik ben er maar weer druk mee ;).

Het is een raar idee dat we over ruim 5 weken weer in Nederland wonen. Over 7 weken begin ik al weer met werken. Ja jullie lezen het goed,1 mei ga ik weer aan de slag bij Agro Reizen. Ik heb er weer reuze zin in, koffieleuten, batikken en dingen op en voor school doen is leuk, maar weer "gewoon" werken, trekt mij wel.

Dus lieve collega's bij Agro....ik moet er natuurlijk wel weer ff inkomen, dus de eerste werkdag neem ik wel iets lekkers mee voor bij de koffie :)!

Eva en Simon gaan nog steeds 3 x per week naar het wedstrijdzwemmen. Eva wil in Nederland natuurlijk doorgaan met zwemmen, dus mijn ritjes naar het zwembad blijven nog wel even.

Afgelopen weekend hadden we een lang weekend. Weer een vrije dag voor de verjaardag van de 1 of andere sultan, denk ik. Zaterdag kwam Jason, vriend van Simon logeren en zondag kwam Tiffany, vriendin van Eva slapen. Maandagochtend zijn we naar Midvalley gegaan om wat te shoppen en naar de film te gaan. Jullie raden nooit naar welke....de Jonas Brothers in concert 3D. Ahhhhhhhhhh ja Paula, echt waar!

Zo nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte.

Feestje

Afgelopen zaterdag kwamen er drie vriendinnen slapen (nog) voor Eva's verjaardag.

Half vijf 's middags begon het feest. Eerst Hollandse appeltaart en daarna naar het zwembed.



Het is toch wel lekker hoor dat het hier altijd warm is. Je hoeft tenminste niet een alternatief programma achter de hand te hebben. Sinds kort hebben we weer een restaurant bij het zwembad, dus daar hebben we gegeten.



Om half negen had ik bij de visspa afgesproken, even lekker aan de voetjes laten knabbelen.



Hierna weer naar huis, waar de meiden met z'n allen op de bank ploften om een video te kijken. Twaalf uur moesten ze toch echt naar bed en om 1 uur was het stil.

Ze sliepen tot kwart voor acht de volgende ochtend, dus dat was best netjes. Vier meiden en èèn badkamer dat duurde wel even. Toen iedereen weer fris was, zijn we naar de Coffee Bean gegaan voor het ontbijt.



Hierna nog even naar Party World, de favoriete winkel van Eva en nu ook van haar vriendinnen. Ze verkopen daar namelijk Australisch snoepgoed.

Thuisgekomen werden alle ouders gebeld, want ze wilden later opgehaald worden want er moest weer gezwommen worden.

Rond drie uur was iedereen weer opgehaald, Eva blij en tevreden en ik blij dat het weer achter de rug was. Simon heeft zich af en toe met de meiden bemoeid en lang leve de computer.